Sonja Mouw:
E-mail: s.mouw@planet.nl " Mijn jeugd op de
chuchillaan. Ik ben daar geboren in 1944, het was een hele moeilijke tijd. Mijn moeders
familie is allemaal vergast.
Maar nu over mijn jeugd. Wij speelden altijd voor de deur, in het grasveld. En als je er
was dan kwam de één na de ander naar buiten.
Verstoppetje spelen, diefie met verlos, knikkeren. Maar dat ging toen nog niet zo
makkelijk met al die hobbels. Diabolo dat was ook een favoriet.
We hadden heel veel kinderen om mee buiten te spelen. Je hoefde niet bang te zijn voor de
autos die waren er haast niet.
Ik zal iets leuks schrijven over het
Mirandabad. Ik zat op de lagere school prof. Gunning school. En ieder jaar in april werd
het Mirandabad geopend. Sonja stond 's-morgens om 7uur in de kou om mee te doen aan de
opening.
Wij stonden allemaal aan de kant te blauw bekken tot wij er in mochten, en wie het eerst
aan de overkant was had een prijs. Er was een touw gespannen met knijpers er aan met een
briefje daar stond je prijs op. Dat was lachen, ik sprong altijd als laatste en riepen
allemaal hup kikker hup kikker. Maar die kikker was altijd het laatste, dus nooit een
prijs, maar ieder jaar stond ik er weer.
Ik zal dat mijn hele leven nooit vergeten, wat een lol wij hadden.
Achter bij ons op de Churchilll, aan had je een straatje dat noemde wij het boksehol
straat, daar gingen wij met vriendjes en vriendinnetjes een beetje vrijen. Want niemand
die je daar zag. En ik heb met mijn broer sigarretten peukjes gezocht, daar gingen wij
stiekem roken. Ik was 10 jaar en mijn broer 11 jaar, als ik er nog aan terug denk schaam
ik me nog steeds dood.
MIjn broer was 12 jaar en hij had de auto van mijn vader gepikt, hij was maar even
een straatje om gegaan.
Ik kan wel boekdelen schrijven, maar ik moet toch stoppen. Als jullie nog iets van mij
willen weten laat het mij gerust weten, groet Sonja
Sonja Mouw, 19 januari 2004
Terug naar de vorige pagina << |
Vergroot
Vergroot
Vergroot |