Een nieuw jaar
Negen januari is het, buiten geeft de
thermometer 14,2 graden aan. Boven nul wel te verstaan. Gisteren fietsten we langs de
Amstel en het leek wel of het al lente is. Fris groen gras, fluitenkruid dat uitloopt en
de eerste krokus zal zich ongetwijfeld ook al gemeld hebben. Vandaag maar snel de druif in
de tuin snoeien anders ben ik te laat en bloedt hij dood.
De jetlag van onze vakantiereis laat zich nog steeds gelden en om half vier vannacht was
ik al wakker. Daarna een beetje wegdoezelend kwamen er herinneringen aan de eerste
januariweken van 1945 bovendrijven. Hoe het vroor dat het kraakte en overal een dik pak
ijs lag. Elf jaar was ik en naast schaatsen op de Boerenwetering kon ik hele middagen
doorbrengen op de besneeuwde helling naast het houten bruggetje over de Boerenwetering bij
de Haringvlietstraat. Vol overgave suisde ik daar met al die andere kinderen uit de buurt
op de bobslee naar beneden. Keer op keer, zittend, liggend, met zn tweeën op een
slee en we kregen er nooit genoeg van.
Koud? Als je jong bent heb je het nooit koud. We gingen door tot het donker werd en we
naar huis moesten. Daar wachtte de behaaglijke warmte van het wonderkacheltje en stond de
stamppot van slechte aardappelen, biet en suikerbiet te sudderen. En hoewel de oorlog
eindeloos leek voort te duren namen we alle ongemakken voor lief omdat we wisten, voelden,
dat de bevrijding er aan kwam.
Veertien komma twee graden op negen januari. En er staat ons nog veel meer op
klimaatgebied te wachten als ik de deskundigen mag geloven. Zandvoort en Scheveningen
worden het Nice en Cannes van nu.
Zal mn kleinzoon die een paar jaar jonger is dan ik toen, ooit nog een echte winter
meemaken? Ik weet het niet. Voor hetzelfde geld vriest het volgende week 14,2 graden. Want
een ding weet ik zeker. Wij, de mensheid, kunnen veel maar de natuur laat zich niet
temmen.
Ik wens u een voorspoedig 2007.
Ruud Jansen - 9 januari 2007
<< index Ruud
Jansen
Terug naar de vorige pagina << |