index:
Website
over Anne Frank in de Rivierenbuurt
Nieuws over
deze website
Herinneringen aan Anne Frank toegevoegd aan website over
haar jaren in de Rivierenbuurt
september 2009
Zoektocht naar foto’s en filmbeelden van Anne’s buurt
21 juli 2008
Nieuwe herinnering aan toen op website Anne Frank in
Rivierenbuurt
3 mei 2008
Een bijzondere
kastanje dec. 2007
Website
over Anne Frank in de Rivierenbuurt
www.anne-in-de-buurt.nl
Vanaf nu kan iedereen, die
interesse heeft voor het joodse meisje, terecht op een
website over de jaren die Anne Frank heeft doorgebracht in
de Rivierenbuurt. Behalve bij het "toen" wordt stilgestaan
bij de betekenis die zij nog steeds heeft in dit stukje van
Amsterdam.
Niet iedereen
weet het, maar voordat zij moest onderduiken woonde Anne
Frank een tijd lang in de Rivierenbuurt in Amsterdam. Een
gewoon kind in een gewone wijk die toen nog gloednieuw was.
Gevlucht uit Duitsland dacht zij hier -als joods meisje-
veilig te zijn voor de nazi’s. Eerst leidde zij er een
onbezorgd leven.Van wat er in haar thuisland gebeurde,
hoorde zij weinig; meestal zwegen haar ouders daarover in
het bijzijn van Anne en haar zus Margot.
Maar toen
Hitler’s troepen ons land op 10 mei 1940 binnenvielen,
veranderde er veel. Langzaam werd duidelijk wat de nazi’s
met de joden van plan waren. Op alle manieren probeerden zij
hen te treiteren en buiten te sluiten. Tenslotte riepen zij
de joden op om in Duitsland te komen werken.
Voor Anne’s vader
was dat het moment om zich met zijn gezin te verbergen in wat
ruimten achter zijn kantoor aan de Prinsengracht. Wat er
vervolgens met Anne gebeurde, is overal bekend. In "het
achterhuis" ging zij verder met haar dagboek, waarmee ze kort
voordat zij ging onderduiken was begonnen. Tenslotte werd de
schuilplaats verraden en de onderduikers werden afgevoerd.
Alleen Otto Frank overleefde de oorlog; hij besloot Anne’s
dagboek, dat niet verloren was gegaan, uit te geven. Nu is het
één van de meest gelezen boeken in de wereld.
Over de jaren die
Anne Frank in de Rivierenbuurt heeft doorgebracht is nu een
website geopend. Maar meer nog dan bij het verleden, staat dit
initiatief stil bij de betekenis die het joodse meisje nog
steeds heeft in dit stukje van Amsterdam. Daarin onderscheidt
zij zich van de andere websites die over haar zijn gemaakt.
Mensen uit de buurt, en degenen die zich op een andere manier
bij de wijk verbonden voelen, vertellen wat Anne voor hen
betekent en waarom zij o.a. een beeldje, gedicht of
muurschildering voor haar hebben gemaakt.
Ook kun je op de
site wandelen door het huis op het Merwedeplein dat onlangs werd
teruggebracht in de staat waarin het verkeerde toen de Franks er
woonden. Bijzonder is verder dat burgemeester Job Cohen een
persoonlijke bijdrage heeft geleverd.
Binnenkort wordt de
site uitgebreid met meer verhalen.
www.anne-in-de-buurt.nl
NIEUWS OVER DEZE WEBSITE
Herinneringen aan Anne Frank toegevoegd aan website over
haar jaren in de Rivierenbuurt
september 2009
Bron:
www.anne-in-de-buurt.nl
Op de ochtend dat Anne Frank en haar familie in
het geheim hun huis verlieten om te gaan onderduiken, deed aan
de overkant van de straat een ander joods gezin hetzelfde. Op
zowat hetzelfde ogenblik. Om precies dezelfde reden. Maar van
elkaar wisten zij dat niet. “ Dat je je voor de nazi’s ging
verbergen, daar sprak je niet over”, zegt Eva Schloss-Geiringer
die op 6 juli 1942 eveneens het Merwedeplein achter zich moest
laten. Haar verhaal is vanaf deze week te lezen op de website
die gaat over de jaren die Anne doorbracht in de Rivierenbuurt
en waarop ondermeer mensen aan het woord komen die haar van
nabij hebben gekend. Want alhoewel hun karakters uiteen lagen,
is Eva regelmatig bij haar buurtgenootje thuis geweest.
Ook na de oorlog, die zij wonderwel overleefde,
bleef er een binding met de wel omgebrachte Anne bestaan. Van de
familie Frank was alleen vader Otto uit de kampen teruggekomen;
hij hertrouwde in de jaren ’50 met Eva’s moeder met wie hij er
voor zorgde dat Anne’s nalatenschap over de hele wereld bekend
werd “Eigenlijk is zij nooit uit mijn leven verdwenen,” zegt Eva
Schloss-Geiringer over het meisje dat later dus haar stiefzusje
werd; “Want ook al was zij er niet meer, in gedachten is Anne
wel altijd aanwezig gebleven, juist omdat Otto het vaak over
haar had.”
Wat zij zelf het mooiste deel uit Anne’s dagboek vindt? Even
moet de nu 80-jarige nadenken. “Daarvan zijn er zoveel, maar
misschien wel het stukje waarin ze zegt geloof te hebben in de
toekomst, ondanks alles wat zij meemaakt. Dat er altijd hoop is
op een nieuw begin is. Als je iets ergs meemaakt, kun je daarin
blijven steken, maar je kunt ook proberen om opnieuw je geluk te
vinden. Je moet het leven zien als iets heel waardevols, dat je
goed moet benutten en waarin je veel moois kunt doen, ook voor
andere mensen.”
Het verhaal van Eva Schloss-Geiringer is te lezen op
www.anne-in-de-buurt.nl bij “Een
herinnering aan toen”.
P E R S B E R I C
H T
Den Haag, 21 juli 2008
Website brengt jeugd van Joods
meisje voor haar onderduik in herinnering
Zoektocht naar foto’s en filmbeelden van Anne’s buurt
Op het Merwedeplein in Amsterdam staat een
beeldje; het laat Anne Frank zien die op weg is naar “het
Achterhuis” om daar onder te duiken. Haar tassen zitten propvol
en alle kleren, die zij maar mee kan nemen, heeft zij over
elkaar heen aangetrokken. Alsof het weer juli 1942 is, zo staat
zij daar. Nog even kijkt zij om naar het plein waar zij vele
gelukkige jaren had beleefd -nadat zij er met haar familie als
Duits-Joods meisje was komen wonen
maar dat zij nu gedag moet zeggen. Om er nooit meer terug
te keren, zoals wij nu weten.
Al meer dan zestig jaar is Anne weg uit dit stukje Amsterdam.
Toch is de tijd die zij hier doorbracht niet vergeten. Er is een
website die gaat over deze periode. Hierop worden de lezers o.a.
meegevoerd langs de plekken in de Rivierenbuurt waar zij
speelde, naar school ging en plezier had totdat de nazi’s haar
dat onbezorgde bestaan onmogelijk maakten en zij zich voor hen
moest verbergen.
Daarmee is meteen de gedachte achter
www.anne-in-de-buurt.nl aangegeven.
Hoe vrij, veilig en gelukkig iedereen zich ook kan voelen; als
we niet waakzaam blijven, kan dat gevoel van het ene op het
andere moment verdwijnen. Bijvoorbeeld doordat mensen anderen
niet mogen, omdat zij van andere komaf zijn, een ander geloof
hebben, of gewoon “anders” lijken.
Om te laten zien hoe de buurt, waarin Anne ooit
vreedzaam opgroeide, er uit heeft gezien, is de initiatiefnemer
van de website op zoek naar beeldmateriaal van deze plek
uit de jaren ’30 en ’40. Het gaat dan om foto’s en filmpjes over
alledaagse zaken zoals kiekjes en portretjes van al dan niet
spelende kinderen, mensen die boodschappen doen, het leven op
straat.
Nadruk ligt op het Merwedeplein en directe omgeving. Maar
ook de 6e Montessori-school aan de Niersstraat en de ijssalon
“Oase” aan de Geleenstraat worden genoemd.
Ook mensen die herinneringen hebben aan genoemde plekken in deze
jaren, of misschien Anne Frank en haar familie zelf hebben
gekend, kunnen zich aanmelden.
Wie een bijdrage aan
www.anne-in-de-buurt.nl wil verlenen, kan schrijven aan
info@anne-in-de-buurt.nl of
Margarethaland 69, 2591 TW Den Haag.
Al het originele beeldmateriaal krijgt men uiteraard terug.
Nieuwe herinnering aan toen op website Anne Frank in
Rivierenbuurt
Bron: Tjerk van der Veen - 3 mei
2008
Zonder aarzeling is
Hilde Goldberg-Jacobsthal
bereid om te praten over de
tijd dat zij de familie Frank leerde kennen en bevriend raakte
met de oudste van hun twee kinderen, maar als ze het over Margot
heeft, en over iedereen die haar dierbaar is geweest en door de
nazi’s is omgebracht, gaat achter elke zin die zij uitspreekt
een stil verdriet schuil. Ook komt zij, meer dan zestig jaar na
de oorlog, liever niet meer in de Rivierenbuurt waar zij een
deel van haar jeugd doorbracht. Aan bijna elke plek, die er in
de wijk is te vinden, heeft zij een herinnering die pijn kan
doen.
Toch beleefde ze eens in dit stukje Amsterdam een onbezorgde
tijd. Met het gezin waarin ze opgroeide, was zij er als joods
meisje al in 1929 neergestreken, komend uit Duitsland. Als kind
van een textielhandelaar die beter zaken deed bij de westerburen
en om die reden een huis betrok in deze gloednieuwe buurt die
nog niet helemaal af was. Voor de kleine Hilde, die zich al
meteen de Nederlandse taal eigen maakte en deze nog steeds
vloeiend spreekt, was het er fijn toeven. Tot de nazi’s in de
meidagen van ’40 over onze grenzen trokken. Vanaf dat moment
begon voor joodse mensen zoals Hilde de ellende.
Op de website
www.anne-in-de-buurt.nl
neemt de nu 83-jarige de lezers mee terug naar de jaren voor,
tijdens en na de bezetting; een tijd waarin zij in het begin
veel kreeg, maar tenslotte alles wat haar dierbaar was verloor.
Ook haar vriendin Margot, en het gezin waarin dat meisje
opgroeide, raakte zij kwijt. Alleen met Otto Frank, die de
oorlog overleefde, kon zij innige contacten blijven onderhouden.
Het verhaal van
Hilde Goldberg-Jacobsthal
is vanaf nu op te website te
lezen onder
“Een herinnering aan toen”.
Een bijzondere
kastanje
In december 2007 kreeg ik een
e-mailtje van Tjerk van der Veen, initiatiefnemer van de website
www.anne-in-de-buurt.nl. Op zich geen bijzonderheid want
Tjerk en ik hebben al geruime tijd contact omdat we beiden op
onze websites aandacht aan Anne Frank besteden.
"Binnenkort wil ik je iets overhandigen" schreef hij me.
In januari van dit jaar spraken we af. En waar kan dat beter dan
op het
Merwedeplein bij het beeldje van Anne. Tjerk was vergezeld
van zijn broer, de fotograaf en webmaster van zijn website. Hij
overhandigde me gelijk het presentje. "Het is maar
symbolisch, hoor". En dat is het zeker, symbolisch en
emotioneel; want in het pakje zat een heuse kastanje van de
inmiddels beroemde Anne Frankboom. Een kastanje van de
kastanjeboon die symboliek stond voor de vrije natuur in de
gedachte van Anne Frank. Door Tjerk zelf geraapt in de herfst
van 2007. De tekst die hij erbij had gevoegd is van een speech
van Otto Frank.
Een bijzondere kastanje; gekregen van een bijzonder mens.
Tjerk bedankt !!
Jos Wiersema
Kastanje van de Anne Frankboom
|