Ingezonden door Jacqueline Demmendaal

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Pagina van Jacqueline Demmendaal

DE FOTO
GOUD IN HET TRAPLUIK 

 

Omhoog  DE FOTO

Mijn naam is Jacqueline Demmendaal, geboren in 1963 in de Waverstraat als enigst kind. Mijn vader woonde daar al vanaf 1942. Op mijn achtste verjaardag moesten mijn ouders zo nodig 'buiten wonen' en vertrokken wij naar het 'verre' Enkhuizen. V r e s e l i j k vond ik het en weigerde op de verhuisdag mijzelf aan te kleden en bleef in pyjama gillend vasthouden een de bedspijlen, echt een gigantisch drama voor een jong meisje. In pyjama en al ben ik opgetild en in de auto gezet. Mijn ouders zijn inmiddels overleden en laatst vond ik een foto van mijn moeder achter de kinderwagen waar ik in lig. Ik zou zo graag willen weten waar deze foto gemaakt is. Zou een lezer mij dat kunnen vertellen? Wat een prachtige achtergrond hé?

 


Vrijheidslaan ongeveer thv 64 - 1963
foto: Jacqueline Demmendaal

Ik woon nu met echtgenoot in Amersfoort en hebben het hier heerlijk naar ons zin maar laat niet de postcodeloterij vallen want dan zijn we zo vertrokken naar u weet wel waar!

Met hartelijke groet en dan voor de nieuwsbrief van plan Zuid want ik geniet daar telkens weer enorm van.

Jacqueline Demmendaal - 23 mei 2011
e-mail: jacale (at) tele2.nl

 

LOKATIE GEVONDEN

Om de vraag van Jacqueline te beantwoorden hoefde ik niet lang na te denken. Dit is de Vrijheidslaan.

 

Vrijheidslaan ongeveer thv 64 - 2011
foto: Google Streetview

 

De nagenoeg juiste locatie heb ik via Google Streetview gevonden.

 

Jos Wiersema

 

 

Omhoog  GOUD IN HET TRAPLUIK

 

Mijn ouders hebben dertig jaar in de Waverstraat 101/2 gewoond voordat zij besloten 'buiten' te willen wonen en wij in 1972 vertrokken naar Enkhuizen. Ik ben geboren in 1963 en heb het verhaal natuurlijk van horen vertellen want toen dit plaats vond was ik nog niet geboren. Ik praat nu over 1950. Op een dag werd er bij mijn ouders aangebeld en mijn moeder deed open want mijn vader was aan het werk. Er stonden twee mensen voor de deur en die vroegen of ze boven mochten komen om 'even in de keuken aan de tegels te tikken' . Ook wilde zij in het trapluik kijken. Mijn moeder gaf aan dat niet te willen aangezien ze alleen thuis was en dat ze maar terug moesten komen als mijn vader thuis was. De mensen werden direct erg boos en begonnen te dreigen dat het NU moest en anders kwamen ze onmiddellijk terug met politie. Mijn moeder zei dat ze dat dan maar moesten doen.

Mijn vader hoorde 's avonds het hele verhaal aan en het wachten was dus op de mensen van die ochtend. Er gebeurde helemaal niets; dagen gingen voorbij en na één of twee weken (dat weet ik niet precies) is mijn vader samen met een joodse buurman die beneden woonde, in het trapluik gaan kijken waar niets bijzonders te zien was. Toen besloten ze om met rubber laarzen aan te gaan scheppen en na verloop van tijd was het raak ........ drie Verkade blikken met gouden munten kwamen naar boven. Twee blikken waren in goede staat maar het derde blik was doorgeroest en onderin zat een gat. Na nog langer graven vonden ze allemaal losse gouden munten. Ze hebben de munten lang bewaard maar er is nooit iemand om gekomen wat uiteraard enorm vreemd is. Later begrepen mijn vader en de buurman de reden hiervan. Dit werd verteld door verschillende buren. De mensen die op het adres gewoond hadden waar mijn ouders woonde, waren afgevoerd in de oorlog en niet meer terug gekomen. Hoogstwaarschijnlijk hebben zij aan andere joden het verhaal verteld van de gouden munten en hebben deze mensen gedacht een snelle slag te slaan. Wellicht waren ze angstig om weer terug te komen? Geen flauw idee. Mijn vader dacht eraan om de keukentegeltjes eruit te slopen maar dat zag mijn moeder niet zitten aangezien alles altijd moest blinken en tegels slopen zou troep geven! De munten zijn verdeeld tussen mijn vader en de buurman. De buurman gaf aan dat hij het op de bank zou zetten maar mijn vader durfde dat niet aan en heeft er een compleet nieuwe inrichting van gekocht. We hadden ook een auto en een motor maar geen idee of dat betaald is van die munten. Jaren later is er een muurtje in de kamer weggebroken en daar kwamen foto's achter vandaan. Ik besef heel goed dat mijn vader eigenlijk de munten had moeten aangeven maar ja, wie ben ik om te oordelen. Wie weet wat er nog meer in het trapluik te vinden is. Ik ben er heilig van overtuigd dat de Rivierenbuurt nog vol ligt met verborgen schatten.
 

 

Jacqueline Demmendaal - 25 augustus 2011
e-mail: jacale (at) tele2.nl

 

Voor het gezin Jacobs, gewoond hebbende Waverstraat 101/1 en 101/3 plaats ik een digitale gedenksteen.

 

Jakob Jacobs
Zutphen, 22 maart 1879
Auschwitz, 19 februari 1943

Philip Elias Jacobs »
Zutphen, 29 februari 1884
Sobibor, 28 mei 1943
Gezinshoofd

Sophie Jacobs-Cohn »
Wünnenberg, 7 augustus 1877
Sobibor, 7 mei 1943
Echtgenote

Heinz Ludwig Jacobs »
Münster, 29 augustus 1915
Sobibor, 4 juni 1943
Verwant

Omhoog

Terug naar de vorige pagina <<