Wandeling door de Rivierenbuurt op 5 mei 2007
Begin 2007 las ik het
ingezonden stuk van Jonne van der Drift
over de Rivierenbuurt van zijn jeugd. Hierin
verwoordde hij precies zoals ik mijn jeugd ook ervaren heb:
onbezorgd, veilig en veel speelruimte voor kinderen.
Ik besloot te reageren op zijn verhaal, ook omdat ik hem nog
kende van de lagere school.
Uit onze mailwisseling ontstond het idee om nog een keer met
oud-buurtgenoten en/of schoolvrienden/vriendinnen een
wandeling door onze jeugd te maken aan de hand van favoriete
plekken en oude woonadressen.
Als datum werd gekozen zaterdag 5 mei 2007, wel een koude,
maar zonnige bevrijdingsdag. Van de aanvankelijk grotere
groep bleven er uiteindelijk 5 belangstellenden over. Ook
Jos Wiersema zou met ons
meewandelen, maar was helaas toch verhinderd. Wel vroeg hij
ons onderweg te letten op min of meer vervaagde huisnummers,
die in de oorlog op de huizen van joden met lichtgevende
verf geschilderd waren. Dit met het doel in de verduisterde
stad
’s-nachts joodse mensen op te kunnen
halen. Daarmee kreeg onze wandeling een extra lading.
Lagere
school in de Roerstraat |
Het
poortje naar de Jekerstraat |
We ontmoetten elkaar bij
Warmolts in de Maasstraat. De twee zussen Marianne en
Charlotte Robert uit de Deurloostraat, Jonne, mijn zus
Tineke en ik, alle drie van de
Churchilllaan. Ons eerste doel was een bezoek aan onze
lagere school in de Roerstraat en via Merwedeplein en
Waalstraat naar de Oude IJsselstraat, de eerste lagere
school van Jonne. Op de Churchilllaan naar het ouderlijk
huis van Jonne en aan de overkant het “poortje” als
nostalgische favoriete plek, een bezoek aan de voorheen
schoenmakerij Frantzen, thans een
winkel in wintersportartikelen, waar nog
details uit onze jeugd aanwezig waren.
Even voor de deur gestaan van ons geboortehuis op de
Churchilllaan en daarna de Maasstraat in, waar we spraken
met Willy van Tellingen van de sigarenwinkel, de enige
winkel nog in oorspronkelijke staat. Ook al zijn de winkels
uit onze jeugd er niet meer, de straat ademt nog wel de
vertrouwde sfeer van toen.
Deurloostraat |
De
muziekschool in de Dintelstraat |
Ons volgend doel was de
Deurloostraat met op de hoek van de Dintelstraat de
muziekschool, waar ik ooit op gitaarles zat, maar nooit
verder ben gekomen dan “Varia” en naar het ouderlijk huis
van de zussen Robert. Natuurlijk een ijsje eten bij Venetië
in de Scheldestraat en een kijkje in het Beatrixpark, waar
we vroeger zoveel gespeeld hebben. Als laatste nog even naar
de Prinses Irenestraat om de plek te bekijken, waar ooit de
Pius MMS heeft gestaan.
Sigarenwinkel
vanTellingen |
Beatrixpark |
Tot onze verbazing hadden
wij al wandelend heel wat beeldmateriaal voor Jos verzameld;
zoveel stille getuigen aan een heel wrang verleden, waar de
Rivierenbuurt als derde Joodse wijk aangemerkt door de
bezetter zo onder geleden heeft. Dat maakte de wandeling op
deze bevrijdingsdag, samen met onze eigen herinneringen aan
een blije jeugd tot zo’n bijzondere en onvergetelijke dag.
Geschilderd huisnummer Amsteldijk
Lees ook:
Stille
getuigen die het leed verraden
Helga Jaburg
5 maart 2008
Terug naar de vorige pagina << |