Column Karel N.L. Grazell

Terug naar de vorige pagina <<
 

index columns

Kruisjes van Karel N.L. Grazell

Vijf jaar geleden. Een oude dame vraagt aan het stadsdeelloket een identiteitsbewijs aan. Kunt u zich legitimeren, vraagt de lokettiste.
De oude dame is nog in het bezit van de persoonsbewijzen van haar ouders. Met een grote J erin.
X
X
X
Wel eens gerealiseerd wat een enorm-lange STER-reclame zo’n voetbalwedstrijd op TV is? En daar schijnt men nog voor te betalen ook, die NOS. Sportmensen herken je aan het merk op shirt (zie die blauwzwarte ‘voetballende doodskisten’ bijvoorbeeld van uitspelend Ajax) of op beeldvullende (ijs)mutsen. die ervoor zorgen dat de schaatsers nauwelijks herkenbaar zijn (zijn schaatsers mutsen?).
X
X
X
Geen enkele politieke partij uit de stadsdeelraad (ook niet de partij die groen in het rode vaandel heeft staan), geen enkele bestuurder reageerde op m’n vorige column over een gedenkteken voor de slavenarbeiders van het Amsterdamse Bos.
Wat de schaarse overige reacties betreft: F. Starik, die onlangs een onderscheiding van de gemeente Amsterdam kreeg, was het meer dan eens met me. Een ander schreef me dat zo’n vrouw als de ontwerpster van het Bos. J. Mulder, het in die jaren toch wel heel moeilijk had als werkende vrouw. Ja ja, je herkende haar meteen: ze liep elke dag vele keren de dijk op langs de Bosbaan, met kruiwagens vol klei… en ze stond met kapotte handen bij de bushalte, op weg naar de armoe in haar linnenkast.
X
X
X
Op de speelweide in het Bos staat een veel te grote kruiwagen, vast en zeker door een kunstenaar bedacht ter herdenking dat het Bos – o jubel – met vooral kruiwagens (nee, niet eens met de gedwongen hand) is tot stand gekomen. Ik hoor: er staat geen tekst bij (kinderen weten zeker dat het om speelgoed gaat). Laat staan dat die kruiwagen iets vertelt over het leed van de slavernij (o ja, ik weet dat het Twentekanaal en andere projecten ook zo zijn gerealiseerd, maar die liggen niet in het gebied van m’n column). Werklozen herkende je in die jaren dertig vaak aan het gaatje in hun rijwielplaatje.
X
X
X
Als straks onverhoopt (want wat een drukte) de Olympische Spelen naar ons komen, wordt dan Buitenveldert, zo dichtbij Roeibaan, Olympisch Stadion, Hockeystadion, omgetoverd in een wijk van peperdure appartementen? Dan herken je de Spelen aan de vijf ringen: allemaal in goud.
X
X
X
Helaas, het Gemeente Archief vraagt auteursrechten voor z’n foto’s en prenten – anders zou ik u graag willen laten zien hoe mooi de Amstelveenscheweg in lang, lang geleden is geweest. Wanneer wordt deze ‘angina pectoris’ van Buitenveldert eindelijk eens genezen? Je herkent ‘m aan het lawaai en de stank. En als u van compromissen houdt, maak dan van de Amstelveenseweg en de Buitenveldertselaan éénrichtingswegen.
X
X
X
Begin deze maand, op een zondag, stond de hal van waar ik woon, blank. En het warmwater deed het niet meer: de cv-installatie lekte als een ministerie. ’s Maandags daarop kwamen de repareerders. En al gauw draaiden ze de hoofdkraan dicht. Zeker vier uur lang hadden we geen drinkwater, geen spoelwater. En niemand was van tevoren gewaarschuwd. En het was toch zo simpel geweest: even alle belknopjes in de hal indrukken. Niemand had dus een emmer, een pan met water gevuld om de ‘droge’ uren te doorstaan: te drinken, af te wassen, de wc door te spoelen.
Over ‘sociaal’ gesproken.
En ook een begrijpende, verontschuldigende brief van de eigenaar kon er niet af.
Eind maandag,middag hadden we weer koud water. Dinsdagmiddag was er ook weer warm.

Karel N.L. Grazell
Amsterdams stadsdichter uit ZuiderAmstel

 

oktober 2009 

 

Terug naar de vorige pagina <<