index columns
Kruisjes van Karel N.L. Grazell
Vijf jaar geleden. Een oude dame vraagt aan het stadsdeelloket
een identiteitsbewijs aan. Kunt u zich legitimeren, vraagt de
lokettiste.
De oude dame is nog in het bezit van de persoonsbewijzen van
haar ouders. Met een grote J erin.
X
X
X
Wel eens gerealiseerd wat een enorm-lange STER-reclame zo’n
voetbalwedstrijd op TV is? En daar schijnt men nog voor te
betalen ook, die NOS. Sportmensen herken je aan het merk op
shirt (zie die blauwzwarte ‘voetballende doodskisten’
bijvoorbeeld van uitspelend Ajax) of op beeldvullende
(ijs)mutsen. die ervoor zorgen dat de schaatsers nauwelijks
herkenbaar zijn (zijn schaatsers mutsen?).
X
X
X
Geen enkele politieke partij uit de stadsdeelraad (ook niet de
partij die groen in het rode vaandel heeft staan), geen enkele
bestuurder reageerde op m’n vorige column over een gedenkteken
voor de slavenarbeiders van het Amsterdamse Bos.
Wat de schaarse overige reacties betreft: F. Starik, die onlangs
een onderscheiding van de gemeente Amsterdam kreeg, was het meer
dan eens met me. Een ander schreef me dat zo’n vrouw als de
ontwerpster van het Bos. J. Mulder, het in die jaren toch wel
heel moeilijk had als werkende vrouw. Ja
ja, je herkende haar meteen: ze liep elke dag vele keren de dijk
op langs de Bosbaan, met kruiwagens vol klei… en ze stond met
kapotte handen bij de bushalte, op weg naar de armoe in haar
linnenkast.
X
X
X
Op de speelweide in het Bos staat een veel te grote kruiwagen,
vast en zeker door een kunstenaar bedacht ter herdenking dat het
Bos – o jubel – met vooral kruiwagens (nee, niet eens met de
gedwongen hand) is tot stand gekomen. Ik hoor: er staat geen
tekst bij (kinderen weten zeker dat het om speelgoed gaat). Laat
staan dat die kruiwagen iets vertelt over het leed van de
slavernij (o ja, ik weet dat het Twentekanaal en andere
projecten ook zo zijn gerealiseerd, maar die liggen niet in het
gebied van m’n column). Werklozen herkende je in die jaren
dertig vaak aan het gaatje in hun rijwielplaatje.
X
X
X
Als straks onverhoopt (want wat een drukte) de Olympische Spelen
naar ons komen, wordt dan Buitenveldert, zo dichtbij Roeibaan,
Olympisch Stadion, Hockeystadion, omgetoverd in een wijk van
peperdure appartementen? Dan herken je de Spelen aan de vijf
ringen: allemaal in goud.
X
X
X
Helaas, het Gemeente Archief vraagt auteursrechten voor z’n
foto’s en prenten – anders zou ik u graag willen laten zien hoe
mooi de Amstelveenscheweg in lang, lang geleden is geweest.
Wanneer wordt deze ‘angina pectoris’ van Buitenveldert eindelijk
eens genezen? Je herkent ‘m aan het lawaai en de stank. En als u
van compromissen houdt, maak dan van de Amstelveenseweg en de
Buitenveldertselaan éénrichtingswegen.
X
X
X
Begin deze maand, op een zondag, stond de hal van waar ik woon,
blank. En het warmwater deed het niet meer: de cv-installatie
lekte als een ministerie. ’s Maandags daarop kwamen de
repareerders. En al gauw draaiden ze de hoofdkraan dicht. Zeker
vier uur lang hadden we geen drinkwater, geen spoelwater. En
niemand was van tevoren gewaarschuwd. En het was toch zo simpel
geweest: even alle belknopjes in de hal indrukken. Niemand had
dus een emmer, een pan met water gevuld om de ‘droge’ uren te
doorstaan: te drinken, af te wassen, de wc door te spoelen.
Over ‘sociaal’ gesproken.
En ook een begrijpende, verontschuldigende brief van de eigenaar
kon er niet af.
Eind maandag,middag hadden we weer koud water. Dinsdagmiddag was
er ook weer warm.
Karel N.L. Grazell
Amsterdams stadsdichter uit ZuiderAmstel
oktober 2009
|